Berlin Jesienią.

Czy w Berlinie można się zakochać? Zdecydowanie tak, szczególnie gdy posiada się duszę romantyka, a towarzysząca aura jesiennych kolorów, spadających liści i rozgrzewającego w chłodzie słońca - sprzyja temu doskonale.

Do Berlina wybraliśmy się tylko na kilka dni, wystarczająco aby zwiedzić wszystkie najważniejsze atrakcje, które są wizytówką tego miasta oraz interesujące dla nas muzea. W całym tym pośpiechu i szaleństwie, znaleźliśmy czas na spacer po parku, co nie było trudne, bo piekny i duży park, znajdował się blisko naszego hotelu. W hotelu spotkała nas niespodzianka w postaci cudownego widoku na panoramę Berlina, nawet restauracja znajdowała się na ostatnim piętrze, więc codziennie rano, mogliśmy napić się kawy i podziwiać Berlin z góry.

Musze jednak przyznać, że nachodziliśmy się sporo. T. nawet miał problem ze nadwyrężonym mięśniem u nogi. Wierze, że nie było to przyjemne, tym bardziej, że tyle jeszcze chcieliśmy zobaczyć, w związku z czym, mieliśmy jeszcze sporo km, do przejścia ;)))

Szerokie ulice w Berlinie od razu nam się spodobały, gdy zaczeliśmy je porównywać z tymi jakie są w Rotterdamie. Dużo miejsca, duże kamienice oraz wszechobecna stal i beton w architekturze oddawała wrażenie wciąż rosnącej potęgi Niemiec, jej solidności i precyzji. Muszę przyznać, że niektóre "uliczki" wśród tych pieknych kamienic, przypominały mi te paryskie. Dodając do tego złoto jesieni - tak, można było się zakochać :)

W Berlinie można zauważyć, jak bardzo Niemcy starają się odciąć od nazistowskiej przeszłości i odbudować swoją reputację. Sami musicie przyznać, że pierwsza myśl, jaka przychodzi Wam do głowy o Niemcach, to II Wojna Światowa, nieco to krzywdzące, ale ta reputacja zostanie jeszcze długo przez lata. My oczywiście musieliśmy zaliczyć kilka historycznych muzeów. Historia Niemiec jest jednak znacznie głębsza, bogata i piekna, kiedy cofniemy się o kilka wieków. Udało nam się również natrafić na ekspozycję na temat zbombardowanej Warszawy. Cieszę się, że historia nie jest tam rozmazywana, ale ukazywana z duzym respektem dla naszego kraju.

Tuż przy "Checkpoint Charlie" zaczepił nas straszy pan - Niemiec z bardzo wyrazistym angielskim akcentem. Opowiedział nam w skrócie historię swojego życia - dzieciństwa w Niemczech oraz emigracji do Anglii jeszcze przed wojną. Powiedział nam co jeszcze powinniśmy zobaczyć i opowiedział historię z wydarzeń upadku muru berlińskiego. Muszę przyznać, że było to znacznie bardziej pouczające niż niejedna szkolna lekcja historii.

To tyle, jeśli macie jakieś pytania - pytajcie. Teraz przede mną najgorsze - czyli powrót do rzeczywistości :))) to boli nawet po takiej krótkiej wyprawie ;)))