Temat poświąteczny..

Święta kojarzą nam się zawsze z radością, prezentami, dobrymi przysmakami i ciepłem rodzinnego ogniska. To jedne z najważniejszych dni w ciągu roku. Czekamy na nie z niecierpliwością, zatroskani przygotowaniami. I choć w Święta powinnam już odpocząć i zrelaksować się w pełni, nie poczułam tego nawet na moment. 

To były zupełnie inne Święta niż te, które miałam dotychczas. Bardzo emocjonujące. W Wigilię odeszła bliska osoba z rodziny męża. Trudno udawać więc radość gdy łzy cisną się do oczu, choć wszyscy staraliśmy się jak tylko mogliśmy aby nie psuć atmosfery przy wigilijnym stole. Pomimo, że nie dotyczyło mnie to osobiście, serce się kroi widząc ból w oczach bliskich. 

W drugi dzień Świąt ja ten ból miałam sama, spotykając na lotnisku przyjaciółkę, która w swojej podróży z Kalifornii do rodzinnego domu do Polski, miała tylko 4 godziny  na lotnisku w Amsterdamie, abyśmy mogły zobaczyć się po 4,5 latach. Było to bardzo emocjonujące dla nas spotkanie i nie obyło się bez łez i tego kucia w sercu na myśl o tym, po ilu znowu latach uda nam się ponownie spotkać. Dystan między kontynentowy, to jednak spory dystans. Przyjaźni jednak nie niszczy. Mówię o tej prawdziwej, takiej na zawsze.
Takiej gdzie z pozoru obca osoba, staje się jedną z tych najbliższych w twoim życiu.

Cieszę się, że już po Świetach...